Alergie pojawiają się, gdy organizm inicjuje odpowiedź immunologiczną na coś, co jest nieszkodliwe. W rzadkich przypadkach ludzie mogą mieć alergię na miód. Ta żywność może powodować reakcje alergiczne, od łagodnych do potencjalnie zagrażających życiu.

Miód to słodki płyn, który pszczoły produkują z nektaru z kwiatów. Wiele osób spożywa go regularnie, ponieważ lubi jego smak lub jest świadomy jego potencjalnych korzyści zdrowotnych. Niektóre dowody sugerują, że miód może mieć wiele właściwości leczniczych. Może to jednak również stwarzać pewne ryzyko.

Niektórzy są uczuleni na miód, chociaż zdarza się to bardzo rzadko. U tych osób układ odpornościowy reaguje na obcą substancję, zwaną alergenem, obecną w pożywieniu. W tym artykule przyjrzymy się bardziej szczegółowo alergiom na miód, w tym ich objawom, przyczynom i leczeniu.

Czym jest miód i jak powstaje?

Miód to naturalna substancja spożywcza, którą pszczoły produkują z nektaru, który zbierają, przetwarzają i przechowują. Miód to złożona mieszanka wielu związków organicznych i nieorganicznych, które zapewniają mu jego rzekome korzyści lecznicze. Składa się głównie z cukrów, ale zawiera również pyłki i białka.

Alergia na miód jest rzadka, a szacunkowa częstość występowania mniej niż 0,001% w populacji ogólnej. Główne alergeny w miodzie wywołującym reakcję alergiczną to pyłki i białka gruczołowe wytwarzane przez pszczoły.

W szczególności pyłek z rodziny roślin, jak słonecznik, ambrozja i bylica, jest związany z alergią na miód. Eksperci ds. zdrowia określają alergie na pyłki jako sezonowy alergiczny nieżyt nosa lub katar sienny.

Jakie mogą być objawy alergii na miód?

Reakcja alergiczna na miód może być różna, od łagodnej do ciężkiej. Łagodne objawy będą prawdopodobnie obejmowały:

• pokrzywkę
• obrzęk
• łzawiące oczy
• swędzące gardło
• katar
• kichanie
• trudności z połykaniem
• duszność
• zawroty głowy
• nudności i wymioty
• ból brzucha
• biegunkę

Rzadko alergia na miód może powodować ciężką reakcję alergiczną zwaną anafilaksją. Niezbędne jest rozpoznanie jej objawów, aby zapobiec eskalacji do sytuacji zagrażającej życiu. Objawy anafilaksji pojawiają się nagle, zwykle w ciągu 5–30 minut od napotkania alergenu i mogą szybko postępować.

Eksperci ds. zdrowia mogą określać te objawy jako objawy ABC, ponieważ wpływają one na drogi oddechowe, oddychanie i krążenie. Początkowe objawy są zazwyczaj takie same jak te powyżej, ale dana osoba może wtedy doświadczyć:

• spuchniętego języka
• trudności w oddychaniu
• ścisk w klatce piersiowej
• kłopoty z mówieniem
• półomdlenia
• zapadanie się

Niezbędne jest natychmiastowe skontaktowanie się z lekarzem lub udanie się na pogotowie, gdy tylko wystąpi którykolwiek z tych objawów. Podobnie jak w przypadku innych alergii, zbyt wczesne podjęcie leczenia może spowodować poważne komplikacje.

Czy każdy rodzaj miodu może wywoływać alergię?

Większość komercyjnych produktów miodowych dostępnych w sklepach detalicznych jest bezpieczna. Przechodzą filtrację i pasteryzację, która usuwa większość pyłków i białek, na które ludzie mogą reagować.

Miód dziki i produkty z miodu surowego oznaczone jako rzemieślnicze, niepodgrzewane, niefiltrowane lub niepasteryzowane są nieprzetworzone. Oznacza to, że mogą nadal zawierać dużą ilość pyłków i drobnych składników pszczelich, które mogą wywoływać reakcję alergiczną. Niektóre mogą również zawierać zarodniki, pleśnie i bakterie.

Osoba uczulona na pyłki lub użądlenia pszczół jest bardziej narażona na alergię na miód. Osoby z ciężkimi alergiami sezonowymi również mają zwiększone ryzyko.

Pszczoły są zapalonymi zapylaczami. Wytwarzany przez nich miód może również zawierać pyłki innych roślin i drzew, na które człowiek może być uczulony. Rośliny te mogą obejmować:

• rododendron
• górski wawrzyn
• żółta jasmina

Od kiedy można dzieciom podawać miód?

Rodzice i opiekunowie nie powinni podawać miodu dzieciom młodszym niż 12 miesięcy. Miód, zwłaszcza miód surowy, może zawierać bakterie przetrwalnika zwane Clostridium botulinum. Spożycie zarodników może spowodować zatrucie jadem kiełbasianym niemowląt.

Botulizm niemowlęcy lub botulizm jelitowy dotyka dzieci w wieku poniżej jednego roku, ponieważ ich układ odpornościowy i trawienny są jeszcze niedojrzałe. Chociaż jest to rzadkie, może prowadzić do śmiertelnych powikłań. Objawy obejmują:

• trudności w karmieniu
• osłabienie mięśni, powodujące wiotkość głowy, szyi i kończyn
• słaby płacz

Czy miód może zawierać naturalne toksyny?

Pszczoły miodne mogą żywić się szeroką gamą roślin, w tym roślinami trującymi. Jeśli w danym okresie zagęszczenie trujących roślin kwiatowych jest duże, miód wytwarzany przez pszczoły może gromadzić znaczną ilość naturalnych toksyn, takich jak grajanotoksyny. Może to prowadzić do szalonego zatrucia miodem.

Ten stan rzadko występuje w przypadku miodu komercyjnego, ponieważ zgromadzenie ogromnych ilości miodu powoduje rozcieńczenie substancji toksycznej. Zatrucie szalonym miodem jest bardziej prawdopodobne z powodu surowego lub dzikiego miodu, który pozyskują bartnicy lub pszczelarze na małą skalę. Dzieje się tak, ponieważ produkty te nie są poddawane żadnej obróbce w celu rozcieńczenia toksyn.

Jak rozpoznać alergię na miód?

Nie ma jednego testu potwierdzającego alergie pokarmowe. Lekarz lub alergolog rozważy różne czynniki przed potwierdzeniem diagnozy. Poproszą o szczegółową historię objawów danej osoby, w tym o pokarmy, które spożyli na krótko przed wystąpieniem objawów. Zapytają również o historię rodzinną danej osoby i wykonają badanie fizykalne, aby wykluczyć inne stany, które mogą powodować objawy.

Testy pomagające zidentyfikować reakcje na określone alergeny mogą obejmować:

• Test skórny na nakłucie

Punktowy test skórny, znany również jako test zadrapania lub przekłucia, to prosty i szybki test, który sprawdza natychmiastowe reakcje alergiczne danej osoby na wiele substancji jednocześnie. Pracownik służby zdrowia nakłuwa skórę igłą lub ostrym kawałkiem plastiku, aby niewielka ilość alergenu dostała się tuż pod powierzchnię skóry. Osoba, która jest uczulona na konkretną substancję, rozwinie podniesiony guz.

• Badanie krwi

W teście IgE specyficznym dla surowicy takim jak test RAST lekarz pobierze próbkę krwi i wyśle ​​ją do laboratorium. Technicy sprawdzą, czy we krwi znajdują się specyficzne przeciwciała, które powinny być obecne w przypadku wystąpienia reakcji alergicznej.

• Dieta eliminacyjna

Lekarz może poprosić o wyeliminowanie podejrzanych pokarmów z diety na 1-2 tygodnie i dodanie ich z powrotem pojedynczo. Pomaga to określić, który pokarm powoduje objawy. Jednak lekarze nie zalecają tej procedury osobom, które w przeszłości miały ostrą reakcję na pokarm.

• Wyzwanie z jedzeniem doustnym

Osoba otrzyma małe, ale rosnące ilości jedzenia, które według pracownika służby zdrowia mogą powodować jej objawy.

Jak uniknąć reakcji alergicznej?

Najskuteczniejszą strategią uniknięcia reakcji alergicznej na miód jest unikanie jej poprzez czytanie etykiet produktów i pytanie o składniki. Ponieważ jednak wiele produktów spożywczych zawiera miód, całkowite jego uniknięcie może nie być możliwe.

Można przyjmować leki przeciwhistaminowe dostępne bez recepty lub na receptę, aby poradzić sobie z drobnymi reakcjami alergicznymi. Osoba uczulona będzie musiała przyjmować te leki po ekspozycji na alergen, aby złagodzić objawy, takie jak pokrzywka i swędzenie. Jednak te leki nie będą działać w przypadku ciężkich reakcji alergicznych.

W przypadku ciężkich reakcji alergicznych należy udać się na izbę przyjęć po zastrzyk epinefryny. Lekarze mogą poprosić osoby podatne na ciężkie reakcje alergiczne o zabranie ze sobą automatycznego wstrzykiwacza epinefryny (EpiPen). To dostarcza pojedynczą dawkę leku, którą osoba musi podać, wstrzykując ją w udo.

Podsumowanie

Alergia na miód opisuje rzadki typ alergii pokarmowej. Często to zawartość pyłku lub białka pszczelego w miodzie wywołuje reakcję alergiczną u niektórych osób. Osoby z alergią na pyłki, alergie na żądło pszczół lub alergie sezonowe częściej doświadczają alergii na miód. Komercyjny miód jest zazwyczaj bezpieczny do spożycia, ale surowy miód, który nie został poddany filtracji, może zawierać te produkty.

Osoba podejrzewająca alergię na miód powinna omówić swoje objawy z lekarzem. Najlepszym sposobem leczenia alergii na miód jest unikanie miodu. Jednak lekarz może przepisać leki, które pomogą w radzeniu sobie z objawami i zapobiegają dalszym powikłaniom.